Koroyu Yöneten Kız Çocuğu ve Yaratıcı Deneyim Üzerine, su sıralar New York’ta Spolin egitimi veren Ege Maltepe’nin blogundan ingilizce bir yazı. Türkçe çevirisini cok yakında paylasacagız.
I was so glad that this video of a little girl from Kyrgyzstan went viral couple months ago. Not only because she is the cutest thing in the world with her blue dress and her pink cheeks, but she is showing us something that we all missed in our grown up world. The little girl, Lara, is conducting a choir with so much passion and freedom; a perfect example for creative expression.
So, what is creative expression, or creative experience? And how do we get there? Well, that is the question…
Devamı icin tıklayınız:
http://egemaltepe.wordpress.com/2014/04/27/the-girl-conducting-the-choir-like-no-one-is-watching/



Spolin Doğaçlaması ile 2007’de tanıştım. New York’taki oyunculuk okuluna başladığımda korkulu rüyam doğaçlama derslerinde ‘Ne diyeceğim?’ di. Yazılı teksti ezberleyip oynamak bir nebze mümkün görünüyordu, ama doğaçlamak?! Hele hiç güvenmediğim ingilizcemle karşıdaki oyuncunun ne dediğini anlamazsam ne olacaktı?! Tüm bu korkularla ilk dersler başladı. Fakat dersler başlar başlamaz korkularım nereye gittiler bilmiyorum ama kendimi inanılmaz eğlenirken, karnım patlayana kadar gülerken, ve bazen de tüylerimi ürpertecek deneyimler yaşarken buldum. Daha sonraları anladığım; önemli olan neyi ne kadar bildiğin değil, bildiğin ve bilmediklerinle rahat olmandı.